نوستالوژی| گزارش کیهان ورزشی از دیدار دهه هفتادی سایپا و ابومسلم در جام آزادگان

به گزارش شهرآرانیوز؛ تیم فوتبال ابومسلم در جام آزادگان سال‌۱۳۷۷ با هدایت اکبر میثاقیان روز‌های پُرفراز‌و‌نشیبی را گذراند و مجله کیهان ورزشی هم در شماره ۸‌آبان همان سال طی گزارشی ویژه به بازی این تیم برابر سایپا پرداخته است؛ دیداری که اگرچه ابومسلم تیم برتر میدان نبود، اما بیشتر چوب غافل‌گیری مدافعان خود و موقعیت‌شناسی مهاجمان حریف را خورد. در ادامه بخش‌هایی از این گزارش را از نظر خواهید گذراند:

سایپا‌۲ - ۱ ابومسلم
گل‌ها: علی اکبریان (۳۰) و بهروز پرورش‌خواه (۴۸) برای سایپا، عبدالجلیل گل‌چشمه (۷۱) برای ابوسلم
داوران: محمد پیروزرام با کمک حسین ولاشجردی و حمید ثابت.
تماشاگر: ۵‌هزار نفر
ورزشگاه شهید شیرودی تهران – جمعه ۸‌آبان‌۱۳۷۷
ترکیب تیم سایپا: محمد محمدی، ابراهیم میرمحمدی، کامی سلسله (۶۵- حسین اسپیلی)، مجتبی تقوی، بهروز پرورش‌خواه، محمد سلطانی (۸۳- داوود نظرمحمدی)، مجید صالح، امیر آندستا، فرهاد ربیع‌خواه، علی اکبریان، رامین محتشمی (۵۸- بهنام ابوالقاسم‌پور). مربی: حمید علیدوستی

ترکیب ابومسلم: صلاح‌الدین اونق، بخشعلی رحیمی، محمود مصلی، حسن صبری، فرهاد کوچک‌زاده، ارسطو محمدی، مجید ناظرزاده (۵۴- علی‌اکبر مختاری)، حسین حسینی (۶۵- محمدرضا آقاحسن)، علیرضا واحدی‌نیکبخت، عبدالجلیل گل‌چشمه، مجید نوروزی (۶۳- سیدباقر محمودی). مربی: اکبر میثاقیان
نگاه کلی: ۲ تیم سایپا و ابومسلم درحالی روز گذشته به میدان آمدند که نارنجی‌پوشان تهرانی در رده دوم جدول رده‌بندی قرار داشتند و در مقابل، حریف خراسانی مکان ششم جدول را به خود اختصاص داده بود. در نیمه اول سایپا با روش ۲-۵-۳ بازی می‌کرد و ابومسلم با روش ۲-۴-۴.

تیم ابومسلم به‌خوبی می‌دانست که حریف، یک تیم تهاجمی است و از امتیاز میزبانی هم استفاده می‌کند؛ به‌همین‌دلیل برای اینکه حملات این تیم را خنثی کند، ۴ مدافع را در مقابل ۲ مهاجم سایپا قرار داده بود. در نیمه اول توپ بیشتر در میانه میدان جریان داشت و فقط جنگ میان هافبک‌های ۲ تیم دیدنی بود. در وقت اضافی نیمه اول توپ در شانزده‌متری به ناظرزاده رسید که شوت سرکش وی به تیرک دوم دروازه اصابت کرد. در دقیقه‌۵۳ روی یک ضربه کرنر از جناح راست، کوچک‌زاده صاحب موقعیت گل شد و در‌حالی‌که دروازه‌بان در سمت دیگر دروازه بود، توپ را به بیرون از دروازه سایپا زد.

در دقیقه‌۶۱ روی یک پاس عالی از جناح چپ، ربیع‌خواه در‌حالی‌که هیچ مدافعی پیش رو نداشت، به‌سمت دروازه ابومسلم زد و درحالی‌که جای پاس برای اکبریان و پرورش‌خواه داشت، توپ را به تیر دروازه زد. در دقیقه‌۷۵ آندستا از جناح راست یک سانتر خوب را به روی دروازه فرستاد و در‌حالی که اکبریان دروازه خالی را پیش‌رو داشت، توپ را به بالا زد. در دقیقه‌۸۲ از روی ضربه کاشته کوتاه یک بار دیگر واحدی‌نیکبخت صاحب موقعیت گل شد، ولی با بی‌دقتی هر‌چه‌تمام‌تر این‌بار هم فرصت گل را از دست داد.

گل ها: در دقیقه‌۳۰ یک توپ بلند از وسط زمین برای اکبریان فرستاده شد و وی در‌حالی‌که ۲ مدافع و دروازه‌بان حریف را رو‌به‌روی خود می‌دید، ابتدا توپ را با پا از بالای‌سر دروازه‌بان عبور داد و سپس با سر، توپ را به داخل دروازه فرستاد. این گل به نظر مشکوک به آفساید بود. در دقیقه‌۴۸ بهروز پرورش‌خواه از جناح راست دروازه و از شانزده‌متری صاحب توپ شد و با یک ضربه توپ را روانه دروازه کرد که توپ بعد از برخورد به تیرک چپ وارد دروازه شد تا گل دوم نارنجی‌پوشان رقم بخورد. در دقیقه ۷۱ علی‌اکبر مختاری، یار تازه‌وارد ابومسلم، از فاصله سی‌متری شوتی سنگین را روانه دروازه سایپا کرد که محمدی ابتدا ضربه او را کنترل کرد، ولی در برگشت عبدالجلیل گل‌چشمه توپ را به تور دروازه سایپا دوخت.

حادثه ویژه: سایپا خیلی زود و در همان دقایق اولیه صاحب گل دوم شد تا از پشتوانه خوبی برخوردار شود. بعد از این گل، میهمان حملات زیادی را روی دروازه حریف تدارک دید؛ ولی مهاجمان این تیم نتوانستند جز یک‌مورد از بقیه بهره ببرند و تنها در یک موقعیت صاحب گل شدند و از بقیه فرصت‌ها استفاده نکردند. در‌مجموع ابومسلم در زدن ضربات دقت نداشت، اما سایپا این کار را به‌خوبی انجام داد؛ ضمن آنکه چندین فرصت گل این تیم به بیرون زد.

نتیجه‌گیری: ۲ تیم در نیمه اول، بازی متعادلی را به نمایش گذاشتند؛ ولی سایپا بیشتر صاحب توپ و موقعیت شد و روی همین اصل توانست در نیمه اول، تیم برتر باشد. در وقت دوم ابومسلم بیشتر دوید و صاحب موقعیت‌های زیادی شد، ولی همان‌طور‌که اشاره شد، بازیکنان این تیم در زدن ضربات آخر خوب کار نکردند. در این دیدار خط میانی و حمله سایپا بار‌ها با ضد‌حمله مدافعان ابومسلم را آزار دادند و در مقابل، خط دفاعی ابومسلم روز چندان‌خوبی را پشت‌سر نگذاشت و مهاجمان هر ۲ تیم هم فرصت‌های زیادی را از دست دادند؛ ولی در‌نهایت تیم پیروز سایپا بود.